Dag 13 Pfunds.

Ach wat een mooi verhaal heb ik vandaag!

Ik vertrok weliswaar met flinke regen maar met goede moed vanochtend op pad. De route is makkelijk, de radweg langs de Inn volgen. Op een gegeven moment stond er wel een bordje 'umleitung' maar ik dacht dat dat wel mee zou vallen. Ik fietse door, was t al vergeten toen ik na km of 5 rood witte linten zag en een enorme onderbreking van de weg. Met geen mogelijkheid kon ik daar door- of overheen. Weer terug, het bleef regenen, en bekeek nu goed wat er bij het bord umleitung stond. Behoorlijke omweg. Eerst naar dorpje en daar aangekomen zag ik geen andere mogelijkheid dan de drukke provinciale weg te volgen. Geen fietspad, tweebaans 80 km weg. No wAy had ik daar zin in. 

Ik vroeg het aan meneer 1, oudere Oostenrijker die uit een auto stapte. Hij wees naar die weg en zei dat ik die drukke weg moest nemen. Niet dus. Hierna stopte ik een wielrenner (OMG het leek Mark Tuitert wel) en die ging alternatieve route uitleggen over andere drukke weg. Hij fietste weg en ik wist al niet meer wat hij gezegd had. Ik ging weer terug onder spoor door en dacht erover treintje te nemen naar t volgende dorp, toen ik man met overhemd en stropdas doorweekt op mountainbike aan zag komen. Ik had hem die ochtend al eerder goedendag gezegd. Hij begreep het probleem van de omleiding en dat ik niet over drukke weg wilde. Hij zei meteen: "rij achter me aan, ik moet zo met de bus rijden en je kan mee" . Blindelings volgde ik 'm!

We kwamen aan bij het busstation, hij vroeg of ik koffie wilde en hij startte de bus. Gewoon de openbaar vervoer bus! Santos erin, ik erin, en hij bracht me naar Imms, met een heerlijk kopje koffie. Met een grote glimlach op mijn gezicht heb ik in de bus gezeten. In Imms (1 helling en 15 km verderop) zette hij me af en wees me waar t fietspad was en vroeg me De paus te groeten. Ik was zo blij! 

Rest van de tocht ging redelijk voorspoedig. Met Apfelstrudel gevierd dat ik in Landeck was, terug bij de hoofdroute. Tegen t eind van de tocht ging het behalve regenen ook onweren. En hoewel ik nog maar 5 km van mijn bestemming verwijderd was toch maar geschuild en in een uitgestorven Gaststätte tomatensoep gegeten. Uiteindelijk stopte het onweer en leek ook de regen minder te worden. 

En nu zit ik in Pfunds, een ski-oord. Ik zit hier op mijn balkonnetje en geniet nog na van mijn reddende buschauffeur! 

Morgen de Alpen over!